Biblioteka

Andreas

Jedna z największych bibliotek publicznych na świecie. Dostęp do wszelakich środków bibliotecznych jest ogólny i bezpłatny, jednak trzeba wpierw założyć swoją własną kartę biblioteczną, która umożliwia wypożyczanie książek. Oczywiście jeśli chodzi o tę bibliotekę, mamy tu do czynienia z nieograniczonymi źródłami - czyli niczego nie może nam zabraknąć, dostępne są praktycznie wszystkie znane obywatelom książki, te fabularne, naukowe czy historyczne.

Kim Yonghim

Yonghim siedział przy tym stoliku cały wieczór zbierając materiały do pracy. Kwadrans przed dwudziestą pierwszą pracownik biblioteki podszedł do niego informując, że za chwilę zamykają. Westchnął ciężko, podziękował mężczyźnie i zaczął się zbierać. Rozejrzał się wokół sprawdzając czy ktoś jeszcze został do zamknięcia, ale nie zauważył nikogo. Czuł się jak kujon. Podszedł do pulpitu i poprosił o wypożyczenie kilku z pozycji. Czekały go jeszcze przechadzka z biblioteki do akademika przez pół centrum i przygotowanie materiałów na jutrzejsze zajęcia z pierwszoklasistami.
Stanął w przedsionku patrząc na spadające z nieba płatki śniegu.

Nezumi

Nezumi wychodził właśnie z biblioteki z rękami pełnymi książek. Szedł ze spuszczoną głową patrząc na swoje buty. Wszedł do przedsionka i wpadł na kogoś.
Zaklął cicho pod nosem upuszczając książki.
Bardzo się zdziwił,ponieważ nie widział nikogo innego w bibliotece.
Nie podnosząc oczu przeprosił i pośpiesznie zaczął zbierać książki.

Kim Yonghim

Coś dobiło do niego . Yonghim podskoczył wystraszony i natychmiast się obrócił. Przednim klęczał jakiś chłopak i zbierał swoje książki. Przykucnął obok niego i pomógł mu zebrać pokaźny stosik.
- Wszystko w porządku?

Nezumi

Obok niego przykucnął chłopak i pomógł mu. Nezumi spojrzał na niego.
Pomyślał,że jest całkiem przystojny ale szybko odgonił od siebie te myśli.
-Tak,tak.Wszystko jest w porządku-odpowiedział pospiesznie.

Kim Yonghim

Yonghim uśmiechnął się, zerknął ostatni raz upewniając się, że chłopak jest cały i odsunął umożliwiając mu wyjście. Zaklął w myślach, nie przestając się uśmiechać. Wciąż powtarzał sobie, że nie powinien patrzeć na każdego przystojnego faceta jak na potencjalnego partnera. Może dawno z nikim nie był, a może za dużo kreskówek oglądał w dzieciństwie, ale kojarzyło mu się to z jakąś bajką, w której wilk (albo inne zwierzę) zamiast gąsek widział plastry soczystego steku na małych nóżkach. Otrząsnął się. Porównanie wytrąciło go z zamyślenia. Chciał już ruszyć, kiedy zobaczył leżącą na ziemi legitymację. Obok nazwy uczelni było imię i nzwisko oraz zdjęcie. Wybiegł z biblioteki.
- Hej! Nezumi! Hej, czekaj!

Nezumi

Gdy Nezumi z powrotem trzymał w rekach wszystko moje książki ruszył do wyjścia. Spojrzał przelotnie na nieznajomego i ze zdziwieniem zobaczył,że ten uśmiecha się szeroko. Znów pomyślał,że jest cholernie przystojny. I ten jego wspaniały uśmiech.
Ach,za bardzo się rozmarzył.
Ruszył przed przed siebie i nagle usłyszał jak ktoś wola jego imię. Odwrócił się i zobaczył,że nieznajomy biegnie w jego stronę. Zatrzymał się i zaczekał,aż chłopka dogoni go.
-Skąd znasz moje imię?-zapytał.

Kim Yonghim

Yonghim otwarcie się roześmiał widząc zaskoczenie na jego twarzy.
- Upuściłeś legitymację - wyjaśnił. - Chyba wypadałoby się teraz przedstawić? Kim Yonghim.

Nezumi

'Jak on pięknie się śmieje' pomyślał Nezumi.
-Nie zauważyłem,żebym ją zgubił,dziękuję-powiedział po czym uśmiechnął się i podał mu dłoń-Jestem Nezumi Nakazawa.

Kim Yonghim

- To już wiem. Znam też twoją uczelnię i kierunek. Powiedz mi coś, czego nie wyczytam z tego kawałka plastiku - powiedział Yonghim nim ugryzł się w język.
Ruszył w stronę parku mając nadzieję, że ich drogi rozejdą się zanim braknie im tematów do rozmowy.

Nezumi

Yonghim ruszył w stronę parku a Nezumi po chwili namysłu ruszył za nim.
-Hmm,lubię jogurt brzoskwiniowy-powiedział z powagą.

Kim Yonghim

Yonghima przez moment totalnie zatkało. Obejrzał się, lustrując go wzrokiem. Nie wiedział czy Nezumi sobie z niego żartuje czy mówi to na poważnie. Na wszelki wypadek przemilczał dziwne wyznanie, szybko zmieniając temat.
- Mieszkasz w akademiku? - Jeśli tak, to mieli jeszcze trochę czasu i cały park do przejścia. Sam nie wiedział jeszcze czy to dobrze czy źle.

Nezumi

Nezumi doszedł do wniosku,że powinien 3 razy pomyśleć zanim palnie jakąś głupotę
'Teraz pewnie ma mnie za idiotę' pomyślał.
-Tak-odpowiedział-A ty gdzie mieszkasz?

Kim Yonghim

- Też akademik, ale licealny. Mam tam staż, więc opłacało mi się przenieść - odpowiedział.
Zastanawiał się co począć z ciszą, która nastała. Rozglądał się po ulicy jakby przechodził tamtędy pierwszy raz w życiu.
- Biorą mniej za pokój, bo jest trochę niższy standard - dodał szybko. - Ale póki nie mam współlokatora mieszczę się ze swoimi gratami.

Nezumi

-Aha-nie bardzo wiedział co odpowiedzieć-Ja też mieszkam sam. Czasem mi smutno,że nie mam z kim pogadać w wolnych chwilach.
Nezumi zamyślił się,kątem oka spojrzał na Yonghima.
'On naprawdę jest piękny' pomyślał i wciąż patrząc na niego potknął się i upadł.