Park

Nezumi

-Hmm,sądzę,że najlepiej będzie jeśli pójdę do lekarza-stwierdził Nezumi.
Wstał i ruszył w stronę szpitala.
Po chwili odwrócił się i uśmiechnął się do Yonghima.
-Może spotkamy się jeszcze kiedyś?-spytał z nadzieją w głosie.

Kim Yonghim

- Może skręcimy do szpitala? Jest niedaleko - Yonghim ucieszył się, że jest zimno. Tłumaczyło to jakoś rumieniec który prędzej czy później zapewne pojawi się na jego twarzy. Gdy Nezumi puścił jego rękę odetchnął niezauważalnie.
- Jest coraz później...

Nezumi

-Więc chodźmy.Ale uprzedzam,że będę szedł dość wolno.
Gdy Nezumi puścił jego rękę zrobiło mu się zimno,zdążył już polubić ciepło ciała tego chłopaka.
Nakazawa ruszył przed siebie ciemną alejką.
*z tematu*

Kim Yonghim

Yonghim przez chwilę szedł za nim, pogrążony w chaosie własnych myśli. W końcu otrząsnął się, pewny, że nic mu nie da bujanie w obłokach właśnie teraz. Podbiegł dwa kroki zrównując się z Nezumim.
- To ma być wolno? - uśmiechnął się. - To ci dopiero przygoda - dodał po chwili. - Nie martw się na zapas. Jestem pewien, że lekarz powie, że to nic poważnego...
*z tematu*

Nezumi

Nezumi przechadzał się po parku. Zdecydowanie nie był to dobry dzień. Był smutny.Czuł się samotny i niechciany. Wyszedł na spacer bo myślał,że jeśli zaczerpnie świeżego powietrza to poczuje się lepiej. Tak naprawdę wiedział,że musi z kimś porozmawiać żeby mu się polepszyło. Tak dawno z nikim nie miał kontaktu.
Stanął na środku alejki i popatrzył w niebo. Z ciemnych chmur zaczął padać deszcz.
Nezumi zamyślił się,pozwolił by deszcz przemoczył jego ubrania i włosy.

Aki

Chłopak spokojnym krokiem wszedł do parku. Było pięknie, mimo iż panowały roztopy, powietrze było świeże i rześkie. Przystanął przy ławce, i westchnął wdychając świeże powietrze. Kochał ten zapach.
Po chwili, zauważył, jakiegoś chłopaka - wyglądał na dość przygnębionego. Aki był ostatnio trochę osamotniony, czuł się odpychany. Jednakże mimo swej niesamowitej wstydliwości, postanowił się przełamać i podejść do chłopaka.

-H-hej! - Przywitał się - Jestem Aki Ayamatsu.. miło mi Cię spotkać - uśmiechnął się.

Nezumi

Nezumi spojrzał ze zdziwieniem na chłopaka. Ucieszył się,że ma okazję do porozmawiania z kimś.
-Jestem Nezumi Nakazawa-powiedział i ukłonił się lekko

Aki

Chłopak zarumienił się. Nezumi był całkiem przystojny, nigdy nie widział kogoś o tak cudownych oczach.

-Stało się coś? - Zapytał niepewnie - Wyglądasz na przygnębionego.

Nezumi

Nezumi zobaczył jak chłopak się rumieni. Pomyślał,że wygląda całkiem słodko.
-Po prostu mam gorszy dzień-odpowiedział po chwili namysłu.

Aki

-Gorszy dzień, czy coś rzeczywiście Cię gnębi? - Zmartwił się Aki

Chłopak patrzył na chłopaka, a dech zapierał mu pierś.

Nathan

/Sorka, że się wbijamy xD/
Prawie całą drogę rozmawiali o książkach. Okazało się, że mają bardzo podobne gusta, co ucieszyło Nathana, bo zdążył już polubić chłopaka i chciał mieć o czym z nim rozmawiać.
Nie lubił dużo chodzić, więc gdy zauważył ławkę, od razu na niej usiadł i zaczął się przyglądać Yoosungowi.
- Jaki jest twój naturalny kolor włosów? - zapytał.
/Boże jakie to tępe..... XD /

Shin Yoosung

Gdy byli już w parku Nath usiadł na ławce, więc Yoosung poszedł w jego ślady. Zauwazył jak chłopak mu sie przygląda.
-Naturalny pytasz.- złapał się za kosmyk swoich włosów- Były brązowe- Powiedział i westchnął. Może to dziwne, ale lubił ten kolor włosów jaki ma teraz. Chciał spojrzeć chłopakowi w oczy jednak mu coś przeszkadzało.
- Nie przeszkadza ci ta twoja grzywka?- przysunął sie do niego bliżej i odsunął mu włosy z oczu.

Nathan

- Zielony ci pasuje - stwierdził - Chociaż, tak myślę, że w brązowym też byś dobrze wyglądał. Zresztą łademu we wszystkim ładnie - usmiechnął się.
Dobra. To musiało zabrzmieć dziwnie. Z chęcią pacnął by sie teraz w głowę. Ale to by było znacznie gorsze.
Jeszcze dziwniej się poczuł, gdy Yoosung zgarnął mu grzywke z oczu. Miał wrażenie, że policzki mu płoną choć kopletnie nie wiedział czemu. Uciekł wzrokiem i powiedział:
- Nie zbyt. Już sie przyzwyczaiłem do niej.

Shin Yoosung

-dzieki- usmiechnął sie do niego lekko. Odgarnął mu bardziej włosy do tyłu, chciał mu spiąć je tak, jednak nie miał żadnej spinki. Był słodki. Zauważył lekki rumieniec na jego twarzy.- Słodki jesteś.- powiedział co myślał, zawsze tak było, nie ukrywał swoich myśli. Przybliżył bardziej sie do jegi twarzy, żeby zaraz puścić jego grzywke i dmuchnąć mu w twarz tak, żeby rozwiała mu sie na boki. Po chwili wybuch głośnym śmiecham. Komicznie to wyglądało.

Nathan

Słowa Yoosunga sprawiły, że stał sie jeszcze bardziej czerwony. Zaczął się zastanawiać co chłopak zamierza z robic z jego wlosami, jednak wyparowało to z jego głowy w momencie w którym zauważył, że Yoosung przybliża się do niego bardziej niz powinien. Serce zaczęło mu walić jak szalone. Jednak to co stało sie potem wprawiło go w stan lekkiej konsternacji. Dopiero smiech Yoosunga go otrzeźwił. Uderzył go z całej siły w ramię.
- Głupek! - krzyknął i odwrócił sie od niego.
Wiedział, że zachowuje sie durnie, jak jakaś panienka, ale to go wyprowadziło z równowagi. Jednak ciągle słysząc śmiech chlopaka, sam zaczął cicho chichotać.
Teraz to oboje musieli wyglądać idiotycznie.