Park

Nathan

- Już się boję - odpowiedział odrywjąc się niechętnie od ust chłopaka. Usadowił się wygodniej na ławce i oparł o Yoosunga kładąc głowe na jego ramieniu.
- Co to? Jednak zostajemy tutaj? - zapytał, przymykając oczy.

Shin Yoosung

- mam nadzieje - położył rękę na jego głowie, gdy ten się o niego oparł. Zaczął przeczesywać palcami jego włosy.
- Mi to obojetnie - przymknął oczy, było mu tak dobrze. Po dłuższym milczeniu zaczął nucić swoją ulubioną piosenke.

Nathan

- Czyli zostajemy - mruknął - nie chce mi się już wstawać - uśmiechnął się. Po chwili Yoosung zaczął nucić piosenkę, którą skądś znał, ale nie umiał.sobie przypomnieć co to takiego.Wreszcie zapytał:
- Co nucisz?

Shin Yoosung

Troche sie zamyslij, jednak przywrocil go do rzeczywistosci głos chłopaka.
aa piosenka.. to Eminem - Lose Yourself - ta piosenka była dla niego natchnieniem , gdyby nie ona nie rapował by dzisiaj i by nie wiedzial, ze mozna czerpac z tego tyle radosci.

Nathan

- Aha. Tak też myślałem, że skądś to znam. Nie przerywaj. Z chęcią posłucham.

/Jakie dłuuuugie xD /

Shin Yoosung

Spojrzał na niego zaskoczony, jednak nic nie powiedział. Oparł się wygodniej o ławke, jednak jego nucenie zamieniło sie w rap. Nigdy przy nikim nie rapował, więc troche sie denerwował. Z przyzwyczajenia zaczął ruszać rękami. Gdy skończył spojrzał pewnie w oczy Natha.

Nathan

-Łał.... - Natha wręcz zatkało. Mimo, że nie przepadał za rapem, uważał, że Yoosung był świetny. Zdarzało mu się słuchać różnych hip-hopowych artystów i byłw stanie stwierdzić, że wielu z nich, dużo starszych, rapowało gorzej od siedamnastolatka.
- Jesteś świetny! Mogę zostać twoim fanem? - wyszczerzył się do chłopaka.

/Ależ go wychwalam xD/

Shin Yoosung

Zaczął się śmiać z Natha. Nie spodziewał się takiej reakcji.
-Nie jestem, aż taki świetny, nie przesadzaj - mruknął, chciał szybko zmienic temat. Chcialby dowiedzieć się wiecej o chłopaku. Oparł jedną rękę za chłopakiem na oparciu i wpatrywał się w nieo.
- A ty może masz jakiś talent, którym chcesz się ze mną powiedzielić? Bardzo chętnie posłucham - ostatnie zdanie wyszeptał mu do ucha lekko go drażniąc gorącym oddechem.

Nathan

- Jesteś świetny i cicho! - prychnął, zkładając ramiona na piersi.
Serce Natha przyspieszyło na moment, gdy Yoosung drażnił jego ucho swym oddechem. Odwrócił twarz w jego kierunku i szepnął w jego usta:
- Mam wiele talentów - musnął jego wargi swoimi. Parsknął śmiechem, gdy uświadomił sobie jak to musiało dziwnie brzmieć.
- Nie no dobra, aż tak wielu to może nie, ale jednym z największych moich talentów to niesamowita zdolność do denerwowania innych - uśmiechnął się słodko do chłopaka.

Shin Yoosung

- Hmm nie zauważyłem - szepnął i tyn razem on go przyciągnął do pocałunku. Trochę to trwało za nim sie od niego odsunął.
- a może masz jeszcze jakieś talenty oprócz tych dwóch? - uśmiechnął się zaczepnie. Zastanowił się przez chwile i zaczesał włosy do tyłu.
- A ty nie chciałbyś dla mnie czegoś zaspiewać?- zauważył, że chłopak ma bardzo ładną barwe głosu.

Nathan

- Niee, wstydzę się. A poza tym czemu zakładasz, że w ogóle potrafię? - zapytał.
Robiąc mu na złość ułożył jego włosy tak samo jak były ułożone wcześniej.

Shin Yoosung

- Mnie sie nie musisz wstydzić. Stąd, że.... coś tak przeczuwam - Uśmiechnąl sie szeroko i złapał jego ręcę, tak żeby nie dosięgnął jego włosów. - Więc?

Nathan

Próbował wyswobodzić ręce, jednak po chwili przestał.
- Nie tutaj. Chodźmy gdzieś do lasu czy coś.

Shin Yoosung

Złapał chłopaka za rękę i splótł ich palce.
- Ok, idziemy do lasu - powiedział stanowczym głosem i wstał z ławki ciągnąc chlopaka do lasu. Był ciekawy co mu pokaże jak już tam dojdą.
*z tematu*

Nathan

Powlókł się za chłopakiem, zastanawiając się jak wybrnąć z tego bagna w które się wpakował. Owszem kochał śpiewać, ale nie przed publicznością nawet jeśli jest nią jedna osoba. Dlatego tak niewiele osób go słyszało. Cóż jakoś sobie poradzi.
*z tematu*