Pizzeria

Kim Yonghim

- Wolałbym nie odpowiadać... Tytuł ulubionej powieści. - Szybko zadał pytanie, które jako pierwsze przyszło mu do głowy. Pierwsza stracona szansa.

Eizo Suzuki

- dużo jest które lubię, ale chyba ta, która najlepiej mi się kojarzy to "jestem kotem". Nie mam pomysłu.... - mówi z zamyśleniem gryząc kawałek pizzy, po przeczuciu wpada na pomysł
- dobra, to teraz z grubej rury. podobam ci się?

Kim Yonghim

- Tak. Inaczej bym się nie pchał z CV po wczorajszym - odpowiedział trochę tak, jakby pytanie dotyczyło ulubionego koloru. - A ja tobie?
Domyślał się, że tak. Inaczej nie siedzieliby tutaj. Mimo to chciał to usłyszeć z jego ust. Mimowolnie skupił na nich wzrok.

Eizo Suzuki

- nie - odpowiada spokojnie, sięgając do jego ręki, chwyta ją i wplata swoje palce w jego - nie podobasz mi się. Po prostu szaleję na twoim punkcie i mi odbija.
- przedostatnie pytanie... czy jest szansa, że kiedykolwiek będę mógł cię poznać bliżej?

Kim Yonghim

Przez moment myślał, że w niego czymś rzuci. Uśmiechał się, starając tym razem nie chichotać.
- Szansa jest. Zależy jak ją wykorzystasz. Czyli łatwo się nie poddasz, co? - dodał po chwili rozbawiony.
Nagle zorientował się, że powiedział to w formie pytania. Spojrzał na Eizo zastanawiając się jak on to potraktuje.

Eizo Suzuki

- nie sądzę abyś łatwo się mnie pozbył - przysuwa się bliżej do niego
- wiem, że to zabrzmi bardzo lamersko... ale wolę się zapytać niż dostać w twarz... mogę... cię pocałować?

Kim Yonghim

- Nie - odpowiedział z uśmiechem. - A zrobisz to bez pytania o zgodę?

Eizo Suzuki

- nie wiem - odpowiada z tajemniczym uśmiechem i odsuwa się, zaraz wstając
- to chcesz coś do picia? nie martw się, minęło dziesięć pytań - zaśmiał się zaraz zdając sobie sprawę z tego że to teraz naprawdę komicznie wygląda
- biorę dla siebie colę, chcesz też?

Kim Yonghim

- Byle nie light. Nie tknę niczego co ma w składzie aspartan.
Trochę go wkurzyło to, że się wycofał. Wyczuł rzucone wyzwanie. Zamierzał podjąć grę o kontrolę sytuacji. Może, jeśli go odpowiednio rozdrażni...
Wstrzymaj myśli, głupku.
Uśmiechnął się do siebie.

Eizo Suzuki

Stawia przed nim napój i złapał oliwkę z jego pizzy wtykając mu zaraz do ust
- chciałeś coś powiedzieć, dlatego to zrobiłem.

Kim Yonghim

Rozgryzł ją zaskoczony i połknął nim się odezwał.
- Nic nie zamierzałem mówić - zaprzeczył unosząc brwi w powątpiewaniu.

Eizo Suzuki

- ha, odezwałeś się - powiedział dumnie łapiąc za colę i wypił trochę.
Oparł się wygodnie o siedzenie, ale nie mógł usiedzieć w miejscu. Nie mógł bo się stresował, a się stresował, bo chciał czegoś...
- ha, nie wiem czemu, ale nie jestem głodny, napatrzyłem się na ciebie i się najadłem... tak jakby.

Kim Yonghim

Uśmiechnął się.
- Poczekaj, tylko zjem wszystkie oliwki z ciasta - zażartował.
Sięgnął po colę i upił kilka łyków.
- Jeśli chcesz, to możemy już iść. Ja zjadłem dość, nawet jak na pierwszy posiłek dnia.
Poklepał się po pełnym brzuchu.

Eizo Suzuki

Wstał od stolika i zebrał wszystkie swoje rzeczy
- więc zabieram cię na wycieczkę w nieznane, dopóki nie uciek... to znaczy, dopóki nie będziesz chciał odej.... - zmarszczył brwi
- dopóki nie będziesz chciał się rozstać ze mną! i wiesz co? - nachyla się nad jego uchem - dowiesz się jak mnie złapiesz.
Z drańskim uśmiechem wyleciał za drzwi śmiejąc się jak idiota.
*z tematu* (badumtssssss)

Kim Yonghim

Uśmiechnął się do siebie. Dopił colę duszkiem i porwał jeszcze jedną oliwkę nim wyszedł szybkim krokiem z lokalu. Na zewnątrz puścił się biegiem za Eizo i złapał go za rękaw.
- No? To jak będzie? - zapytał opanowując lekko przyśpieszony oddech.
*z tematu*