Lan Fair / Hintori Saito

Tori

- Jeżeli będziesz tak myśleć to na pewno zostanie tak jak jest! - uderzył go lekko pięścią w głowę - Zamiast mówić takie bzdury spróbuj to zmienić. Zgoda? - podał mu dłoń jakby chciał jakiegoś potwierdzenia.

Lan

- Masz racje.
Uśmiechnąl sie szeroko i chwycił jego dłoń.
- Czas sie ogarnąć.
Zwrócił wzrok w kierunku puszek z farbami.
- Zaczynamy? Samo nic sie nie zrobi.

Tori

- Dobra, to co namalujemy na ścianach? - puścił jego dłoń zaczął przenosić farby pod ścianę - Masz jakiś pomysł?

Lan

- Mogę jedynie malować tło. Nie rysuje najlepiej...
Zaśmiał sie cicho. Wziął największy pędzel jaki miał i podszedł do ściany 'malując' suchym pędzlem po swojej twarzy.

Tori

- Dobra, zajme się szczegóła... - popatrzał się na niego - co ty robisz? - stał obok niego, patrząc się na niego z góry z otwartą puszką intensywnie błękitnej farby w ręce i dużym pędzlem.

Lan

Szybko zaprzestał ową czynność, chowając pędzel za plecy.
- Nic.
Chcąc szybko odwrócić uwagę Toriego od swojego dziwnego zachowania, chwycił losową puszkę z farbą i niezdarnie próbował ją otworzyć.

Tori

- Pff. - zaśmiał się lekko, dziwiąc się samemu sobie i podszedł do niego od tyłu łapiąc za wieczko puszki - Poczekaj, pomogę. - otworzył puszkę i wrócił pod ściane siadając przed nią.
"Czy ja... Się zaśmiałem? Dziwne. Nie pamiętam kiedy ostatni raz się choćby uśmiechałem." pomyślał.

Lan

Zerknął na niego ze zdziwieniem, a po ciele przeszedł go przyjemny dreszcz.
- Masz cudowny śmiech!
Wręcz wykrzyczał, gdy dotarło do niego co się właśnie stało. Usiadł tuż obok niego i oparł głowe o jego ramie. Nie wiedząc czemu, śmiech chłopaka dał mu niezwykłą satysfakcje. "Może nawet mnie lubi?" Zapytał się w myślach.

Tori

- Dzię-dziękuję. - odpowiedział niepewnie kiedy chłopak oparł się głową o jego ramie - Dawno się nie śmiałem. - podrapał się po głowie.
"Co ja wyprawiam do cholery mówiąc mu o tym?!" zbeształ się w myślach.

Lan

- To co malujemy? Dzień jest krótki, a my jeszcze nie zaczeliśmy.
Oparł sie brodą o jego ramie, wlepiając wzrok w jego profil. "Ależ on przystojny", rozmyślał czekając na odpowiedź, jednak po chwili zorientował sie, jak głupio to musi wyglądać. Odsunął sie troszkę i zamoczył pędzel w błękitnej farbie, jak gdyby nigdy nic.

Tori

Chłopak powędrował za nim wzrokiem lustrując jego ciało dokładnie i powoli. Po chwili wstał i także zanurzył pędzel w farbie.
-Yhym. - przytaknął - Trzeba się z tym uwinąć do wieczora - zaczął wykonywać długie ruchy tuż przy samym suficie.

Lan

Lan zaczął malować od dołu, gdyż był zdecydowanie za niski. Długimi ruchami zaczął malować po ścianie, orientując sie jak bardzo opornie mu to idzie. Zerkał co chwile na swojego współlokatora, próbując naśladować jego wprawione ruchy.

Tori

Tori pomalował już górną połowę ściany co chwile maczając pędzel. Zrobił to dość szybko. Często używał farb kiedy malował w domu lub pracowni na Akademii. Spojrzał na Lana który akurat się mu przyglądał. Ich spojrzenia się spotkały, a chłopak zastygł na chwilę. Po czym jak gdyby nigdy nic zapytał - Pomóc ci na dole? - ukucnął i spojrzał z powrotem mu w oczy.

Lan

Chłopak znów zarumienił sie lekko, gdy ich spojrzenia się spotkały. Zauważył, że ostatnio coraz częściej mu się to zdarza.
- Nie idzie mi to..
Mruknął pod nosem. Jego dosyć drobna dłoń ciągle się trzęsła, trzymając pędzel z farbą. nie potrafił przez to nawet równo pomalować. Choć starał sie jak tlyko mógł. Od zawsze był straszną niezdarą.

Tori

- Spokojnie. To nie egzamin. - złapał za jego rękę która trzymała pędzel i zaczął płynnie ją poruszać po niepomalowanej ścianie - Widzisz? Luźno. - trwali tak chwile. Chłopak zdał sobie sprawę z dziwności tej sytuacji i puścił powolni jego rękę - Spróbuj teraz sam.