Lan Fair / Hintori Saito

Lan

Chłopak wziął głęboki oddech czując jak jego policzki ponownie płoną. Cały spięty czuł, jakby pożarł stado motyli, które pragnęły wylecieć przez jego brzuch na zewnątrz.
- Um... rozumiem..
Powiedział cicho i wziął ponownie głeboki oddech, by choć trochę się wyluzować. Zaskoczony zauważył, że faktycznie idzie mu coraz lepiej. Uśmiechnąl się do siebie zdając sobie sprawę, że to wcale nie takie trudne jak zawsze sobie wmawiał.
- Dziekuje..
wyszeptał jeszcze ciszej.

Tori

- Yhym. - chłopak podrapał się po głowie
"Słodki..." pomyślał i także zaczął malaować. Po chwili jedna ściana była już pomalowana.

Lan

Teraz już z łatwością szło mu malowanie, więc reszta ścian poszła o wiele szybciej. Zadowolony z ich wspólnej pracy wpatrywał się w ściany. Wciąz wydawały mu się zbyt puste i pozbawione zycia.
- Co teraz?
Zapytał zerkając na chłopaka.
- Ah, wiem co..
Walnąl sie w czoło i wyciągnął z kieszeni pare cukierków.
- Moje skarby..
Odpakował jednego i włożył w usta. To było to, czego cały dzień mu brakowało. Od zawsze kochał słodycze.
- Chcesz?
Zapytał ze słodkim usmiechem trzymając garść cukierków o różnych smakach.

Tori

- Chętnie. -wziął jednego rozpakował i wrzucił do buzi - Dobre. - drgnął lekko gdy spojrzał znowu na kolorowe cukierki- Mam!
Wyciągnął z szafy specjalną folie owinął nią meble po czym otworzył po kolei wszystkie farby ustawiając je obok siebie.

Lan

- Hmm?
Uniósł brew zastanawiając się, co też Tori wymyślił. Nie chciał się wtrącać. Stanął na środku pokoju wpatrując się w jego poczynania, zajadając przy tym kolejne cukierki.

Tori

Chłopak namoczył pędzel mocno w farbie. - Osuń się trochę.- zamachnął się mocno, a na ścianie pojawiły się ślady pozostawione przez farbę spadającą z pędzla, powtarzał to z wieloma kolorami - Przyłączysz się? - spojrzał na niego przez ramie mając twarz i całe ciało ubrudzone plamami z farb

Lan

- Pewnie.
Zaśmiał sie i namoczył swój pędzel w farbie, powtarzając za chłopakiem. Po chwili sam był cały w kolorowych kropeczkach. Powtarzał czynność tyle razy, aż wszystkie ściany stały się pokryte różnobarwnymi plamkami.
- Pięknie! Jestes genialny, wiesz?
Zachichotał, zerkając na kolorowego Toriego. Do twarzy mu w tym było.

Tori

- Dzięki. - popatrzał na niego - Bez ciebie nic bym nie zdziałał. - poczochrał go po głowie - Jesteś moim natchnieniem. - uśmiechnął się wręcz niezauważalnie po czym szybko spoważniał i znów zaczął wpatrywać się w ściany.

Lan

- Miło mi~
Uśmiechnął sie szeroko, odgarniając z twarzy mokre od farby wlosy.
- Za ile to wyschnie?
Spojrzał na ściany, po czym na okryte folią meble. Nie ukrywał, był dosyć wyczerpany. Zdjął brudną koszulkę by niczego nie poplamić i bez pytania wślizgnął się za folię, na łóżko Toriego, gdyż jego było przykryte, a farba nadal niekiedy kapała z sufitu. Położył się, podpierając ramiona na łokciach, by nie ubrudzić jego pościeli farbą z twarzy i włosów.

Tori

- Trochę pewnie to potrwa - powiedział przeciągając się - Musimy zmyć to z włosów, bo jak zaschnie to trzeba farbować włosy albo ściąć. - powiedział i pomachał mu znacząco ręką - Chodź.

Lan

Nie zastanawiajac się dłużej podbiegł do niego.
- Nie chce mieć tęczowych wlosów.
Mruknął cicho, wpatrując się w chłopaka.

Lan

Wszedł do pokoju rozglądając się. Wszystko było w farbie. Za oknem było już ciemno, a przecież trzeba jeszcze posprzątać. Westchnął cicho czekając na opinie swojego współlokatora. Przyznał w myślach, zagalopował się wtedy trochę.

Tori

Wszedł powolnie się rozglądając. Podszedł powolnie do Lana i złapał go za nadgarstek ciągnąć lekko do góry. Jednocześnie schylił troszkę głowę tak że ich twarze niemal się stykały. Nie przerywając, wpił się czule w jego rozchylone ze zdziwienia usta i zaczął penetrować ich wnętrze językiem, sprawiając że ta czynność była jeszcze przyjemniejsza. Drugą ręką obejmując go w tali.

Lan

- Uhmm.. T..Tori..
Zamruczał prosto w jego usta oddając czuły pocałunek. położył wolną dłoń na jego policzku nie przerywając jakże przyjemnego pocałunku. "Co mu się właściwie stało..?" Zapytał sam siebie w myślach, niedowierzając temu, co właśnie się dzieje.

Tori

"Tak." potwierdził w duchu i kontynuował pocałunek, przesuwając się w stronę biurek oraz ocierając nogą o męskość Lana