Las

Kiyoshi Yoshizawa

-Wiesz, masz rację.. tak chyba jest dobrze. - Powiedział, po czym pocałował go w czoło - Ciepło Ci już? - Uśmiechnął się.

To ciepło było naprawdę przyjemne. Przywiązał się do tego chłopaka, ale nie zamierzał już tak bardzo się spieszyć.

Nagasawa Shuji

- Cieplej, chociaż i tak mam mokre od śniegu spodnie. - Zaśmiał się. - Chyba powinienem wrócić i przebrać się, czy coś... - stwierdził, mimo niechęci wobec rozstania.

Kiyoshi Yoshizawa

-Nagasawa! Nie możesz mi się tu przeziębić - Powiedział poważnie - Choć.. jeśliby.. to mógłbym do Ciebie codziennie przychodzić i się Tobą opiekować - Zaśmiał się Yoshizawa - To by było.. hmm.. dość przyjemne.

Popatrzył na chłopaka, miał nadzieję, że był szczęśliwy.

Nagasawa Shuji

- Nie potrzebujesz tego, abym był chory, żeby się ze mną codziennie widywać. - powiedział z uśmiechem. - Po prostu możemy się widywać. Kiedy chcesz.

Kiyoshi Yoshizawa

-Naprawdę? Chciałbyś się widywać z takim mną? - Zapytał - Hmm, powinienem czuć się naprawdę wyróżniony, skoro taki wspaniały facet mnie wybrał - Powiedział dumnie Yoshizawa

Zaśmiał się lekko. Czuł ciepło Shujiego.. naprawdę nie chciał nigdy się od niego odrywać. To uczucie było inne niż wszystkie.. specyficzne..

Nagasawa Shuji

- Dlaczego miałbym nie chcieć? Świetny z ciebie gość. - odpowiedział zgodnie z prawdą. - Chętnie kontynuuję znajomość.

Mimo, iż ogólna sytuacja była bardzo przyjemna, powoli zaczynał odczuwać zimno. Jednak siedzenie w mokrych spodniach nie było dobrym pomysłem.

Kiyoshi Yoshizawa

-No dobra chłopaku! - Zaczął - Myślę, że z uwagi na późną porę.. oraz na twoje przemoczone spodnie -Spojrzał na Nagasawę - Dobrze będzie, jeśli wrócisz do siebie i się osuszysz - Powiedział troskliwie - Co Ty na to? -Zapytał

Nagasawa Shuji

- Tak, chyba faktycznie lepiej będzie, jak już wrócę. - Przytaknął głową, wstając. - Zobaczymy się kiedy indziej. Cześć! - dodał z uśmiechem.

Pomaszerował spokojnie w stronę akademika, nucąc pod nosem.
*z tematu*

Kiyoshi Yoshizawa

Chłopak uśmiechnął się i pożegnał z Nagasawą.
Po chwili sam skierował się ku akademikowi.

*z tematu*

Shin Yoosung

Gdy w końcu doszli do lasu Yoosung zatrzymał i oparł się o jedno z drzew.
- No to jak? Teraz spełnisz moją prośbę? - Uśmiechnal sie szeroko nadal trzymając jego rękę, raz za razem ją lekko ściskając.

Nathan

Przygryzl wargę wpatrując się w ziemię.
- Naprawdę muszę? - Zapytał z nadzieją, że może Yoosungowi się jednak odwidzi.

Shin Yoosung

- Tak, musisz - uśmiechnął się wrednie i pokazał mu język.

Nathan

Zrobił smutną minkę i puścił jego rękę.
- Niech ci będzie - burknął - ale nie odpowiadam za uszkodzony słuch - uśmiechnął się krzywo.
Odszedł kilka kroków i odwrócił się tyłem do chłopaka. Wziął głęboki wdech i zaczął śpiewać pierwszą piosenkę która przyszła mu do głowy.

Shin Yoosung

Zamknąl oczy, gdy chłopak zaczął śpiewać, chciał się wczuć w jego słowa. po chwili otworzył oczy, poszedł do Natha i objął go rękami przyciskając do siebie.
Jak skończył, Yoosung oparł się podbródkiem o głowe chłopaka.
- noo, calkiem nieźle - zaśmiał się cicho.

Nathan

Parsknął uśmiechając się szeroko.
- Dostałeś co chciałeś i więcej mnie o to nie proś.
Odwrócił się do niego i przytulił się.