Las

Nathan

Pacnął go w rękę.
- Nie rób bo szczypie - polizał zranione miejsce, by krew przestała płynąć - Leci jeszcze?

Shin Yoosung

- juz nie - zaśmiał się i połozył dłoń na jego policzku - to byla mniejsza forma kary. Powinieneś się cieszyć. - teraz tylko musnął jego usta wargami, zeby nie sprawic mu bólu.

Nathan

- Kara? - parsknął śmiechem pukając go palcem w czoło - No proszę nie rozśmieszaj mnie, bo będę cię częściej denerwować - wyszczerzył się do niego i oparł głowę na jego ramieniu, muskając nosem szyję chłopaka.

Shin Yoosung

Kolejnyh raz zlapał go za reke- masochistą jesteś? - zasmial się - jak chcesz to mozemy sie załozyc, ze dlugo nie wytrzymasz ze mna i niektorymi moimi zachciankami - usmiechnał sie szeroko i przytulil do siebie chlopaka. - nie laskocz

Nathan

- Pff... Chodziło mi o to, że to nie była żadna kara, a nie, że jestem masochistą - dźgnął go w żebra - Nawet nie wiesz ile rzeczy potrafię wytrzymać - zaśmiał się cicho. Zaczął go bardziej łaskotać, robiąc mu na złość.

Shin Yoosung

Zgiął się, gdy chlopak go dzgnął.
- no to zobaczymy. - zamknął oczy jak Nath zaczal go laskotac, probowal nawet nie drgnac. Nie chcial dawac mu satysfakcji, ze to co robi go rusza. - co ty na to, żebysmy sie przeszli do centrum handlowego?

Nathan

Odsunął się od niego zawiedzony, że łaskotki nic nie dały. Zaczął się bawić jego włosasmi.
- Po co? - zapytał. Nie chciało mu się wstawać, a co dopiero gdzieś iść.

Shin Yoosung

- chciałem ci zrobić niespodziankę, ale widać, że nie chcesz - powiedział smutno i spojrzał mu w oczy. Miał pewien plan, jednak nie wiedział czy mu się uda to zrobić.

Nathan

- Hmm?? Niespodziankę mówisz...... - uśmiechnął się szeroko - to chodźmy!
Wstał szybko i pociągnął za sobą Yoosunga. Podniósł płasz, otrzepał z ziemi i liści, i spojrzał wyczekująco na chlopaka.

Shin Yoosung

Zdezorientowany wstał szybko ciągnięty przez chłopaka, jednak o mało co się nie wywalił. Spojrzał niepewnie na niego, widocznie lubił niespodzianki.

Nathan

- No co? Już się rozmyśliłeś? - uśmiechnął się patrząc na zdezorientowanego chłopaka.

Shin Yoosung

- Nie, no co ty, tylko mnie zaskoczyleś- podszedł do niego i i lekko się uśmiechnął. Teraz wystarczyło dojść, kupić i zmusić. Miał nadzieje, że jego plan wypali. Wziął chłopaka i powolnym krokiem szedł w kierunku miasta.
* z tematu*

Nathan

- To dobrze - ciągle się szczerząc podążył za chłopakiem. W między czasie zastanawiał się co on takiego wymyślił.
*z tematu*

Kim Yonghim

Szedł przed siebie nie kłopocząc się ocieraniem wciąż płynących łez. Chciało mu się krzyczeć i żałował, że nie potrafił. Kopnął z całej siły leżący na ścieżce kamień. Głaz odskoczył na kilka metrów, trafiając w drzewo i rozpryskując się na kilka mniejszych. Tak jak marzenia Yonghima o związku. Na prawdę liczył na to, że Eizo go zatrzyma. Miał nadzieję, że go zatrzyma, złapie w pasie i obejmie mocno mówiąc "nigdzie beze mnie nie idziesz, głupku" albo coś innego w jego stylu...
Kiedy w końcu nauczy się, że z tym strachem, który nim rządzi nie ma szans na żaden związek? Nikt nie zgodzi się na bycie z osobą, która nie pozwala do siebie dotrzeć.
Zatrzymał się i rozejrzał. W końcu wybrał jedno z drzew i kucnął pod nim, opierając się o pień i skrywając twarz w dłoniach.

Kim Yonghim

Nie wiedział nawet kiedy usiadł. Mech był wilgotny. Yonghim podniósł się i otrzepał. Nie chciał wstawać, ale było już ciemno. Liście zasłaniały księżyc, którego światło z trudem przebijało się przez korony drzew. Co chwilę przechodziły go dreszcze z zimna. Powoli ruszył ścieżką do akademika. Oddychał ciężko po dwóch godzinach ciągłego szlochania. Jeszcze dziś był prawie gotów przyznać, że go kocha... Po trzech dniach? Albo oszalał albo rzeczywiście trafił na prawdziwą miłość. Ta myśl zdołowała go jeszcze bardziej. Świeże łzy popłynęły wzdłuż zaschniętych ścieżek po poprzednich. Właśnie odrzucił szansę na...
Kurwa, zaklnął w myślach. Kurwa, i tak by nie wyszło. Z prawdziwą miłością czy z tylko udawaną.
*z tematu*