Nezumi Nakazawa

Nezumi

Pokój jest średniej wielkości. Ściany są niebieskie. Naprzeciwko drzwi jest duże okno z szerokim parapetem. Nezumi lubi tam siedzieć i patrzeć na miasto podczas kolejnej bezsennej nocy. Przy jednej ścianie są dwa łóżka. Nezumiego oczywiście nie pościelone a drugie czekające na współlokatora. Przy obu stoi szafa nocna a na każdej z nich niewielka lampka. Naprzeciwko łóżek stoją dwa biurka. Na biurku Nezumiego panuje chaos. Wszędzie leżą książki,mangi,ołówki,pędzle,kredki,farby,jest też szkicownik,parę figurek i ramka ze zdjęciem nieżyjących już rodziców chłopaka. Koło drzwi stoją dwie szafy i dodatkowo mała lodóweczka pełna słodyczy i jogurtów.

Nezumi

Nezumi wszedł do pokoju. Otworzył szeroko drzwi zapraszając Yonghima do środka.
-Wejdź.Mam trochę bałagan ale nie przejmuj się.-powiedział.

Kim Yonghim

Rozejrzał się wchodząc do środka.
- Przejmujesz się bałaganem. Nie widziałeś mojego pokoju. Wszędzie papierzyska. O, rysujesz. Mogę zobaczyć? - Doskoczył do biurka i podniósł szkicownik, taktownie jeszcze go nie otwierając.

Nezumi

-Pewnie,ale nie ma tam nic ciekawego. Masz ochotę na coś do jedzenia albo picia? Mam lodówkę pełną jogurtów i słodyczy-powiedział.

Kim Yonghim

Odwrócił się gwałtownie w stronę Nezumiego przypominając sobie wyznanie spod biblioteki.
- Jogurty! - Uśmiechnął się. - Uwielbiam jogurty.
Otworzył szkicownik i zaczął przeglądać rysunki.
- Hmmm... Chciałbym umieć tak rysować. Kiedyś próbowałem, ale średnio wychodziło i rzuciłem na rzecz gitary - wyznał.

Nezumi

-Domyślam się,że chcesz malinowy?-spytał uśmiechając się szeroko.
Odwrócił się,otworzył mała lodówkę i zaczął poszukiwania jogurtu.
-Próbowałem grac na gitarze ale wole jednak rysować.

Kim Yonghim

- Oczywiście, że malinowy - roześmiał się.
Podszedł do, jak sądził, niezajmowanego przez Nezumiego łóżka i usiadł, nadal przeglądając szkice.
- O, ten jest naprawdę dobry - pochwalił. - Na jakim etapie przerwałeś? Umiesz coś zagrać?

Nezumi

Wyjął z lodówki dwa jogurty,wziął z szuflady łyżeczki i usiadł obok Yonghima. Podał mu jogurt uśmiechając się przy tym.
-Coś tam umiałem,ale niewiele.Dawno nie grałem i pewnie i tak zapomniałem wszystko.

Kim Yonghim

- Nie chcesz do tego wrócić? - Otworzył jogurt i wziął do ust pierwszą łyżeczkę, rozkoszując się smakiem. - Mam u siebie gitarę. Mógłbym cię kiedyś pouczyć...

Nezumi

-Hmm,właściwie czemu nie.Mam nadzieje,że jesteś cierpliwym nauczycielem-zaśmiał się.

Kim Yonghim

- Damy radę!
Zajadał się jogurtem, rozglądając się po pokoju i unikając spojrzenia na Nezumiego.
Przywołał w pamięci ich ostatnie spotkanie. Zachował się nie w porządku wobec chłopaka... Zastanawiał się jak to naprawić.

Nezumi

Nezumi nie bardzo wiedział co zrobić więc milczał jedząc swój pyszny jogurt. Patrzył na Yonghima ale ten unikał jego wzroku. Pomyślał,że to pewnie przez ich ostatnie spotkanie. Nie powinien się tak zachować ale co poradzić,on był taki uroczy.

Kim Yonghim

- Ubrudziłeś się - zachichotał.
Sięgnął dłonią do twarzy Nezumiego. Starł kciukiem odrobinkę jogurtu uśmiechając się. Był bardziej rozluźniony niż wtedy. Nic nie mógł poradzić na fakt, że zawsze wolał najpierw przemyśleć pewne sprawy w samotności.

Nezumi

Nezumi zdziwił się gdy Yonghim dotknął jego twarzy. Nie spodziewał się tego po nim. Szybko jednak otrząsnął się z szoku.Uśmiechając się do niego chwycił jego rękę i patrząc mu w oczy przybliżył swoją twarz do jego.

Kim Yonghim

Yonghim wiedział, że to się tak skończy. Patrzył jak zahipnotyzowany. Nachylił się i złączył ich usta. Tak na próbę. Odsunął się i spojrzał na Nezumiego pytająco.