Ukryte pokoje, kurz i The Times OFFTOP

Kim Yonghim

[EDIT]

Miał być temat dla wszystkich opuszczonych przez śpiące księżniczki, wdrożony z pominięciem procesu decyzyjnego (czyt. bez zgody Admina :3), a ostał się jako zwyczajny offtop... pierwszy z wielu >D

Tori

Chce tylko dodać że czas oraz zdarzeniu w tym temacie nie mają żadnego związku z innymi tematami. Tak więc jeżeli np.: w tej chwili jesteś w trakcie upojnej nocy z kochankiem (tak jest tutaj coś w rodzaju sugestii), a ten idzie sobie spać kiedy to was zżera ciekawość i niewiedza, możecie przyjść tutaj. Wszystkie związki są jakby na czas przebywania tu anulowane. Po prostu coś w rodzaju dodatkowej historii. :D
No to zaczynamy~!

~~~~~~~

Chłopak siedział na ławce z notatnikiem i długopisem w ręce wsłuchując się w głośne śpiewy ptaków w koronach drzew. Miał teraz przerwę w zajęciach i zamierzał spędzać jej w ciasnej klasie. Dużo bardziej przypadło mu do gustu boisko wypełnione ławkami, stołami piknikowymi i zielenią.

Kim Yonghim

Yonghim nie zauwazyl go od razu. Szedl za Shinichiro, gniewnie wymachujac rekami.
- Co ty sobie wyobrazasz? Myslisz, ze pozwole ci na to? Mam udawac, ze nie wiem co robisz? Kurwa, Shin, dlaczego?
Shinichiro sie odwrocil i spojrzal na niego z odraza.
- Jestes perwersyjnym zboczencem, Yonghim. To obrzydliwe.
Wyraz twarzy Yonghima zmienil sie natychmiast. Z pelnego niedowierzania przeszedl do wscieklosci.
- Pierdol sie, Shinichiro.
- Oh, zrywasz ze mna?
Yonghim zacisnal zeby i rozejrzal sie wokol. Dopiero teraz zobaczyl chlopaka siedzacego na lawce. Znizyl glos do szeptu:
- Wynos sie stad.
- Boisz sie, ze ktos sie dowie jak chory jestes? Powinienes sie leczyc, Yonghim.
- Spierdalaj.
Odrocil sie na piecie i zostawil go, zdebialego.
Gotowalo sie w nim z wscieklosci. Jak mogl tak wszystko przeinaczyc? Najgorsze, ze musial przejsc obok tego chlopaka z lawki. Byl pewien, ze brunet wszystko slyszal.

Tori

- Sprzeczka kochanków, co? - powiedział kiedy chłopak przechodził obok niego, nie odrywając się od zeszytu i wciąż coś zapisując.

Kim Yonghim

Yonghim zatrzymal sie w polowie kroku.
- A co ci do tego? - odwarknal, ale wyraznie sie zmieszal.

Tori

-Mnie? - uniósł na niego wzrok, a jego oczy zaświeciły zielonymi iskierkami - Zupełnie nic. A raczej prawie nic. Chciałem podziękować.

Kim Yonghim

Brew Yonghima uniosla sie do gory zdradzajac ciekawosc.
- Podziekowac? Za co? Podobalo sie przedstawienie?

Tori

- Bardzo. Dzięki temu wiem co namalować. - wstał powolnie, był wyższy o jakieś 10 cm może więcej. Otrzepał spodnie i wyciągnął w jego kierunku rękę - Nazywam się Hintori Saito. Dziękuję za przywrócenie mi weny. Mam nadzieję że nie będziesz zły jeżeli umieszczę cię na moim obrazie.

Kim Yonghim

Yonghim nie ruszyl sie przez pierwszych kilka sekund. Nadal zdezorientowany wyciagnal reke i scisnal ja lekko.
- To zalezy jak dobrze rysujesz. - Otrzasnal sie i na jego twarzy wykwitl usmieszek. - Kim Yonghim.
Zrozumial, ze nie ma doczynienia z homofobem.

Tori

- Miło mi. - odwzajemnił uścisk lecz jego wyraz twarzy nadal pozostawał niezmienny - Ciężko określić. Każdy ma inne zdanie. Najlepiej będzie jeżeli zobaczysz jakieś moje prace. - zerknął przez sekundę kątem oka w miejsce skąd przyszedł chłopak i prychnął lekko - Twój chłopak zabija mnie wzrokiem.

Kim Yonghim

- To juz nie jest moj chlopak.
Yonghim obrocil sie i zauwazyl Shinichiro. Postanowil wykorzystac sytuacje.
Nachylil sie lekko, zblizajac usta do ucha Saito.
- Nie ruszaj sie, odegrasz dla mnie mala scenke w ramach zaplaty za inspiracje - szepnal.

Tori

- W porządku. - włożył jedną rękę do kieszeni - Jaką scenkę? - zwrócił wzrok w jego stronę.

Kim Yonghim

Yonghim zamrugal niedowierzajac. Albo mial przyjemnosc z gejem albo z totalnym idiota. A na to drugie Saito nie wygladal. Scenka mialo byc samo szepniecie do ucha. Nie odwazylby sie na nic ponadto z chocby nie wiem jak bardzo tolerancyjnym, ale obcym gosciem. Szybko obmyslal mozliwe opcje. Zrzuci to na niego.
- Zaskocz mnie - powiedzial w koncu. - Albo raczej jego zaskocz.

Tori

- Potem nie żałuj. Czasami nad sobą nie panuję. - powiedział i jedną ręką złapał szybko za jego szczękę, jednocześnie drugą ręką obejmując go tali. Przyciągnął jego twarz do swojej, a ich usta złączyły się. Chłopak z cały czas otwartymi oczami wpatrywał się w niego. A jego powieka nawet nie drgnęła.

Kim Yonghim

Szybki i zdecydowany ruch sprawil, ze zrobilo mu sie goraco. Nie mogl nie porownywac teraz ich obu. Shinichiro, do bolu nudny, w dodatku o dobrych kilka centymetrow nizszy od Yonghima kontra Saito. Fakt, ze znal go od dwoch minut tylko go nakrecal. Niespiesznie zaczal odwzajemniac pocalunek.