Ross Senzo / Bogumił Tatarczany

Ross Senzo

Pokój był średnich rozmiarów. Po prawej stronie w rogu stało jednoosobowe łóżko, przed nim stała komoda i tuż przy drzwiach, sporych rozmiarów, szafa. Taki sam "zestaw" znajdywał się po drugiej stronie pokoju. Wszystkie meble były tego samego koloru, barwy ciemnej wengi. Na przeciwko drzwi stało jedno długie biurko ciągnące się od jednego do drugiego okna, a przy nim dwa obrotowe krzesła. Na szerokich parapetach, na tyle szerokie że spokojnie mógł ktoś na nich usiąść, stały doniczki z jakimiś, uschniętymi lekko, kwiatami. Podłoga była wyłożona panelami o ciemnobrązowym, podchodzącym pod czarny, kolorze. Na samym jej środku leżał całkiem spory, puszysty, ciemnofioletowy dywan. Miejsce to wyglądało bardzo nastrojowo, ciepło oraz stylowo. Całości dopełniały intensywnie fioletowe ściany, obwieszone plakatami różnych rockowych zespołów.

Ross Senzo

Wszedł do pokoju zamykając za sobą cicho drzwi. Rozejrzał się po pomieszczeniu. Bardzo spodobał mu się jego wystrój. Był taki... uspokajający? klimatyczny? Mniejsza z tym. Rzucił sporych rozmiarów torbę na łóżko po prawej stronie. Po współlokatorze nie było żadnego śladu.
"Pewnie mieszkam sam." westchnął ciężko i oparł futerały z gitarą klasyczną i basową o szafę. Rzucił się na łóżko wtulając głowę w poduszkę. Po chwili podniósł się na łokciach i wyciągnął telefon puszczając pierwszą lepszą piosenkę z listy, a była nią "Red Flag" zespołu Billy Talent, najgłośniej jak mógł.

Kim Yonghim

Wyszedł i pociągnął Eizo za sobą.
- Chodź, musimy się przywitać.
Zapukał i otworzył drzwi wiedząc, że nowy i tak nic nie usłyszał. Rozejrzał się po pomieszczeniu i złapał Eizo za rękę, wchodząc. Założył wolną rękę na biodro i czekał aż sąsiad przyciszy muzykę.

Eizo Suzuki

Eizo za bardzo nie wiedział, dlaczego Yonghim był taki pewny siebie aby poznać nowego. Praktycznie śmiał się z zachowania kochanka, gdyż jeszcze przed chwilą DOSŁOWNIE o mało co by nie skręcił sobie karku z pośpiechu, a teraz ze stoickim spokojem stoi. Brunet nie mógł się powstrzymać od tego aby objąć młodszego.
- ciekawe kiedy nas zobaczy - wyszeptał do ucha chłopaka, zaczepnie gryząc lekko płatek jego ucha przy tym.

Ross Senzo

Z zamkniętymi oczami wsłuchiwał się w głośną muzykę. Podniósł się do siadu i oparł plecami o ścianę. Otworzył niechętnie oczy i ujrzał przed sobą dwóch chłopaków. - Co do.. - powiedział do siebie i przetarł oczy myśląc że zwyczajnie coś mu się zdaje. Spojrzał jeszcze raz na stojący i tulących się do siebie mężczyzn. Otworzył szeroko oczy będąc już pewnym że stojące przed nim postacie są prawdziwe i zerwał się z łóżka ześlizgując się z niego i spadając plecami na podłogę ze sporym hukiem. - Pff... Puka się. - zaśmiał się z samego siebie i wyłączył muzykę, próbując się podnieść.

Kim Yonghim

Pomachał do niego.
- Cześć, sąsiedzie! - przywitał się. - Mieszkam za ścianą. Jestem Kim Yonghim. A to Suzuki Eizo. - Wskazał na stojącego za nim chłopaka. - Mieszka tuż pod tobą. Miło nam poznać - powiedział wesoło.

Ross Senzo

Poniósł się i stanął przed nimi otrzepując się. - Mi także miło. - uśmiechnął się szeroko - Jestem Ross Senzo. Mam nadzieję że się dogadamy. Wejdziecie? A tak.. Już to zrobiliście. - wskazał na łóżko i krzesło przy biurku - To może chociaż usiądziecie? - przekrzywił lekko głowę na bok.

Kim Yonghim

Nie ruszył się, mając za sobą Eizo. Roześmiał się tylko z upadku Rossa Senzo.
- Dzięki, ale nie będziemy wchodzić. Wpadliśmy tylko się przywitać, zważywszy to jak głośno oznajmiłeś swoje przybycie... Do tej pory na naszym piętrze było względnie cicho. - Puścił mu oczko. - Mam nadzieję, że będzie się nam dobrze mieszkało, sąsiedzie.
Nie przestawał się uśmiechać.

Ross Senzo

Prychnął ze śmiechem - Sorki, sąsiedzie. - włożył ręce do kieszeni - I sąsiedzie z dołu. - wyszczerzył się - To kiedy robimy imprezę powitalną? - zaśmiał się, krzyżując ręce na piersi.

Kim Yonghim

- Oooch, coś na pewno się zorganizuje. Tyle nowych twarzy się ostatnio pojawiło, musimy się poznać. - Wystawił uniesiony kciuk. - A muzyką się nie przejmuj. W sensownych godzinach nikomu nie powinna przeszkadzać. Tymczasem, my się zbieramy...

Ross Senzo

- Tak szybko? - uniósł pytająco brew - No trudno.. - uśmiechnął się lekko - Zdzwonimy się? - wyciągnął telefon (czy on go wgl chował o-o) i trzymając go przed sobą wyszczerzył się znacząco. Nie mógł już się doczekać lepszego poznania jego SĄSIADÓW. Miał nadzieję że będą oni przeciwieństwami jego poprzednich sąsiadów. Upierdliwych, denerwujących i czepiających się wszystkiego. On sam często z tego powodu uprzykrzał im życie przy każdej możliwej okazji.

/trzeba kupić lodówkę do pokoju na piwo xD/

Kim Yonghim

- Tak szybko - odpowiedział z udawanym smutkiem, po czym roześmiał się. - Już chcesz mój numer telefonu? Eizo - zwrócił się do swojego chłopaka. - Ty mnie nawet nie zapytałeś - powiedział z wyrzutem i znów parsknął śmiechem. - Daj jakąś kartkę, napiszę ci.
Niechętnie wyplątał się z ramion Eizo i podszedł do biurka wyciągając z torby długopis. Szybko zapisał numer i podpisał się imieniem.
- Znikam do pracy, bo się spóźnię. - Pozwolił Eizo się objąć i wyszli, machając Rossowi na do widzenia. Gdy wyszli objął go i wspiął się na palce by go pocałować.
- Nie gap się na niego za bardzo - mruknął rozbawiony i złapał go za rękę, podskakując co drugi stopień na schodach.
*z tematu*

Ross Senzo

- Widzisz? Byłem szybszy, Eizo. - zaśmiał się i podał mu kartkę - Leć bo się spóźnisz, SĄSIEDZIE. - powiedział kiedy ten zapisał już numer oraz specjalnie podkreślił to słowo i roześmiał się ponownie. - Do zobaczenia. - machnął im ręką na pożegnanie i wyszczerzył zęby. Kiedy drzwi się za nimi zamknęły schował ręce do kieszeni i spojrzał na gitary. Nie chciał siedzieć cały dzień na tyłku i nic nie robić. Chociaż nie. Chciał, ale miał też ochotę gdzieś wyjść. Włożył telefon do kieszeni, wcześniej wpisując do niego numer Yonghima. Chwycił jeden z futerałów, zarzucając go na plecy i wyszedł z pokoju zamykając za sobą drzwi na klucz.

*z tematu*

Adam · Gość

Wszedł za nim z uśmiechem na twarzy. Pokręcił głową i zaczął się przyglądać chłopakowi.-No to przebieraj się, ja nie będę podglądał.-usiadł na łóżku i zakrył dłonią oczy, ale trochę podglądał. No co? Wolno mu było. Spoglądał na każdy jego ruch.

Ross Senzo

- Jakoś ci nie wierze. - zaśmiał się i podszedł do torby leżącej na łóżku i zaczął w niej szperać. Nie miał wcześniej czasu się rozpakować. Wyciągnął z niej czarną obcisłą bluzkę z długimi rękawami jakimiś nadrukami i czyste jeansy. Odwrócił się do chłopaka tyłem, po czym zdjął z siebie bluzę i równie szybko ściągnął podkoszulek. Nałożył na siebie bluzkę podwijając rękawy ponad łokcie. Rozpiął pasek spodni i zawahał się chwilę. Wydawało mu się że czuł wzrok chłopaka na swoim ciele, jednak zignorował ten fakt. Zdjął z siebie spodnie i sięgnął po jeansy zakładając je. Włożył telefon do kieszeni i przeczesując palcami włosy odwróci się do chłopaka. - "Nie będę podglądał.", tak? - zaśmiał się. - Coś ci to niepodglądanie chyba nie wyszło.